Kalem ve Onur

Bir şey söyle

Bir şey söyle, güzel olsun

Güzelliklerden yana olsun

Söyle ki, ümitlerimiz, hayallerimiz

Dualarımız hep sana olsun

Bir şey söyle, temiz olsun

Hazreti Meryem’in iffeti kadar

De ki: “bize böyle anlatılmadı ama,

Marifet ikliminin meltemidir ar.”

Bir şey söyle, doğru olsun..

Hayatın her anını doğrulukla dokusun.

Söyle ki anamız, babamız, kız kardeşlerimiz

Öldüğünde ardından Fatiha’lar okusun.

Bir şey söyle, adaletli olsun

Bizi hep ağlattı kaderimiz

Dışımızda yok içimizin karşılığı

Hâlbuki bu kadar az değil bizim ederimiz

Bir şey söyle, içli olsun

Ağlayan bir çocuğun hıçkırıkları gibi

Dinledikçe parça parça olsun yüreğimiz

Yırtılmış sayfalar ve cam kırıkları gibi

Bir şey söyle, hisli olsun

Çene ucundan yaşlarımız dökülsün

Nurlu bir şerit oluşsun iki yanağımızda

Seni duyanlar çok ağlayıp az gülsün

Bir şey söyle, özlü olsun

Her harfi derinliğe giden mânâ yolu

Ama öztürkçe olmasın, söylev falan gibi

Sözcüksüz bir konuşma yap, kelimelerle dolu

Bir şey söyle, merhem olsun

Kanı sımsıcak akan yaramıza

Sadra şifa, kabza reha

Ve soğuk su olsun alevli hârımıza

Bir şey söyle, “bizim” olsun

Hâlimizi, âhımızı, rengimizi ansın

Voltaire, Nietzsche, Sigmund Freud,

Bu oryantal akımı kıskansın

Bir şey söyle, mantıklı olsun

Lambaların aniden yanışı gibi

Bir şimşek çaksın beynimizin içinde

Bin yıllık tohumun uyanışı gibi

Bir şey söyle, coşkulu olsun

Nizam-ı adl’ın hülyasına zemin

Vecd-i aşk’a vesile olsun dilimiz

Zulmü kaldıracağına ederek yemin

Bir şey söyle, inkılâbî olsun

Boynumuzu morartan zincirden başlarımız

Kurtulup sonsuz gür sesimizle bağıralım nefes alıp

Çatlasın orta yerinden, kırılsın sabır taşlarımız

Bir şey söyle, “başkası” deme

Mehmed Akif öldü, Necip Fazıl da..

İsmet Özel’se, artık ülkücü.

Başka kimse yok, hadi kımılda.

Haydi, şimdi bir şey söyle…