Kalem ve Onur

İnsan olmanın iktiza ettirdiği vasıflara bir hayli uzak olan laikçilerin, çeşitli böcek ve haşerat türleriyle pek çok ortak noktası bulunuyor.

Laikçilerin hamam böcekleriyle benzerliği;

Bilim adamları hamam böceklerinin milyonlarca yıldan beri aynı genetik, fenotipik yapıda seyrettiğini, hiçbir evrim veya gelişim sergilemediğini tesbit etmişlerdir. Peygamberimiz, “iki günü eşit olan ziyandadır.” Buyurmuşlardır.

Laikçilerin 80 yılı eşittir. Keza laikçilerde de yıllardan beri hiçbir gelişim, değişim, yenilenme, rejenerasyon görülmemiştir.

Laikçilerin cırcır böceğiyle benzerliği

Cırcır böcekleri, herhangi bir mânâ gözetmeksizin bildikleri, çıkarabildikleri tek sesi hayatları boyunca tekrar edip dururlar. Laikçiler de böyledir. Ezberledikleri kalıpları her ortamda sebep-sonuç ilişkisi var mı yok mu düşünmeden geveleyip dururlar. Çok rahatsız edicidirler.

Bukalemun ile benzerlik

Bu benzerlik, tamamında değil, daha çok Tuncay Özkan ve Fatih Altaylı gibi pragmatist laikçilerde görülür. Bunlar bulundukları ortama göre menfaat ve çıkarları doğrultusunda renk değiştirirler.

Tenya ile benzerlik

Tenya, insan ince bağırsağında lokalize olup insanın alıp sindirdiği besinlerin özünü emerek yaşayan bir bağırsak kurdudur. Laikçiler de genelde ülkemizin en güzel muhitlerine çöreklenir ve halkın öz kaynaklarını sömürerek semirirler.

Karınca ile benzerlik

Çalışkanlık, başkalarının haklarına saygı, bir arada yaşama bilinci gibi özellikleriyle bilinen karıncalarla laikçilerin bir benzerliği yoktur. Tenzih ederiz.

Çiyan ile benzerlik

Aslında -çi ortak hecesi dışında kolayca fark edilebilir bir benzerlik bulamadım. Biraz zorlarsak “hepimiz ermeniyiz” pankartı açan laikçiler için Laikçiyan gibi fonetik bir benzerlik kurabiliriz.

Yarın üniversite sınavı yapılacak. Yarın, Anadolu'nun kara çocukları, kendilerinden kat be kat daha iyi koşullara sahip, şımarık şehir veletleriyle kapışacaklar. Yarın, büyük mekteplerin kapılarına omuz vuracak bizimkiler ve açılmamakta direnen o koca kanatlı kapılar un ufak edilecek.



Un ufak edilecek araya örülmüş duvarlar, eşitsizlik, terkedilmişlik ve daha ne varsa buna benzer. Sistem, kara çocukların, esmer alınların, deli yüreklerin üniversite sıralarına oturmaması için elinden geleni yaptı. Endüstri meslek liselerinin, devlet mekteplerinin, imam hatiplerin, kız liselerinin mahzun çocuklarından köşe bucak kaçırarak pastanın en büyük dilimini, "çağdaş yaşam" züppelerine peşkeş çekmek istiyorlar. Bu böyle bilinsin. Bu böyle bilinsin ve yarın, yüreklerine yüreğimizi, zihinlerine zihnimizi, avuçlarına avcumuzu eklediğimiz çocuklar, bizim çocuklar, iki kat daha fazla zorlasın öğrendiklerini.

İki kat daha zorlasınlar, çünkü o kapılar açılmamakta direnecekler yarın, çünkü birileri o merdivenleri çekmeye çalışacak altımızdan, çünkü sınıfların en arkasına atmak isteyecekler bizi. Bozmak zamanı geldi bu hesabı. Matematik ve hile ağırlıklı sistemi "eşit ağırlıklı" hale getirme günüdür bugün. Bunu, avuçlarımızı ısırarak ve gece uykularımızdan deliler gibi fırlayarak büyüttüğümüz kara çocuklar yapacak. Bunu sen yapacaksın aslanım, bunu sen yapacaksın. Yarın o sıraya oturup, yaşadığın bütün adaletsizliklerin, yoksunlukların, yoksullukların, hukuksuzlukların, ihmallerin ve kanayan yüreğinin hesabını soracaksın cevap kağıtlarından. Hesabını soracaksın, annenin, babanın, kardeşlerinin ve hesabının soracaksın seni küçük bir çekirge gibi duvara zımbalamak isteyen karanlık ellerin. Bunu yapacaksın aslanım, bunu yapacaksın. Başka yolu yok.

İnan yok başka yolu. Ümidimiz, hayallerimiz ve isyanımız sendedir. Sendedir bu topraklara bin yıllardır diktiğimiz çınarların kökü. Ve yine o çınarların gökyüzünü okşayan en taze yaprakları da sendedir. Kurşunkalemini bir tokat gibi; silgini, bütün karanlıkları bir çırpıda aydınlatan dev bir ateş gibi kullan. Biz o ateşe odun, biz o ateşe benzin ve biz o ateşe araba lastiği taşırız, korkma. Ve güven kendine. Ve kavmine güven. Ve tarlalarında düşe kalka büyüdüğün köylere, unutulmuş kasabalara, kara ekmeğe, kalın tuza, Anadolu şehirlerine güven. Kalbine ve zihnine güven. Sen dünyanın en harika bayrağısın, en harika emeğisin, en harika beynisin. Ve yarın, şöyle adam akıllı gerinip, iyice ama iyice gerinip, patlat tokatını seni istemeyenlerin suratına. Seni istemeyenleri yerin dibine geçir.

Göm onları. Aslanım benim.

İdris Özyol

Bir şey söyle

Bir şey söyle, güzel olsun

Güzelliklerden yana olsun

Söyle ki, ümitlerimiz, hayallerimiz

Dualarımız hep sana olsun

Bir şey söyle, temiz olsun

Hazreti Meryem’in iffeti kadar

De ki: “bize böyle anlatılmadı ama,

Marifet ikliminin meltemidir ar.”

Bir şey söyle, doğru olsun..

Hayatın her anını doğrulukla dokusun.

Söyle ki anamız, babamız, kız kardeşlerimiz

Öldüğünde ardından Fatiha’lar okusun.

Bir şey söyle, adaletli olsun

Bizi hep ağlattı kaderimiz

Dışımızda yok içimizin karşılığı

Hâlbuki bu kadar az değil bizim ederimiz

Bir şey söyle, içli olsun

Ağlayan bir çocuğun hıçkırıkları gibi

Dinledikçe parça parça olsun yüreğimiz

Yırtılmış sayfalar ve cam kırıkları gibi

Bir şey söyle, hisli olsun

Çene ucundan yaşlarımız dökülsün

Nurlu bir şerit oluşsun iki yanağımızda

Seni duyanlar çok ağlayıp az gülsün

Bir şey söyle, özlü olsun

Her harfi derinliğe giden mânâ yolu

Ama öztürkçe olmasın, söylev falan gibi

Sözcüksüz bir konuşma yap, kelimelerle dolu

Bir şey söyle, merhem olsun

Kanı sımsıcak akan yaramıza

Sadra şifa, kabza reha

Ve soğuk su olsun alevli hârımıza

Bir şey söyle, “bizim” olsun

Hâlimizi, âhımızı, rengimizi ansın

Voltaire, Nietzsche, Sigmund Freud,

Bu oryantal akımı kıskansın

Bir şey söyle, mantıklı olsun

Lambaların aniden yanışı gibi

Bir şimşek çaksın beynimizin içinde

Bin yıllık tohumun uyanışı gibi

Bir şey söyle, coşkulu olsun

Nizam-ı adl’ın hülyasına zemin

Vecd-i aşk’a vesile olsun dilimiz

Zulmü kaldıracağına ederek yemin

Bir şey söyle, inkılâbî olsun

Boynumuzu morartan zincirden başlarımız

Kurtulup sonsuz gür sesimizle bağıralım nefes alıp

Çatlasın orta yerinden, kırılsın sabır taşlarımız

Bir şey söyle, “başkası” deme

Mehmed Akif öldü, Necip Fazıl da..

İsmet Özel’se, artık ülkücü.

Başka kimse yok, hadi kımılda.

Haydi, şimdi bir şey söyle…

Farid Farjad'ın Golha'sını buraya tıklayarak indiriniz. { Golha: Çiçekler ( Farsça ) }

Israil’siz bir dünya çok güzel olurdu

Siyonist İsrail’in yaptığı zulümlerin, onun hamisi olan Batı emperyalizminin de sonunu getireceğini ifade eden Ortadoğu Uzmanı gazeteci İslam Özkan, “İsrail’siz bir dünya, çok daha güzel ve insani bir dünya demektir” diye konuştu. İsrail’in, Siyonist işgalin 60. yılını kutladığına dikkat çeken Özkan, işgalin olmaması halinde sadece Ortadoğu’nun değil tüm dünyanın daha güzel ve daha emin bir yer olacağını söyledi.

Dünyada komşu ülkeleriyle ihtilaflı, ve yerleştiği topraklara işgalle gelmiş ve tüm varlığını bütünüyle işgale borçlu olan tek ülke Siyonist İsrail. Milyonlarca Yahudi’yi kandırarak ve dönemin süper güçlerinin de onayıyla 60 yıl önce Filistin’i işgal eden İsrail’in işgali gerçekleşmeseydi neler olurdu?” sorusunu cevaplayan Ortadoğu Uzmanı Gazeteci Yazar İslam Özkan, “İsrail olmasaydı, Ortadoğu ve tüm dünya çok daha güzel bir yer olurdu” diyor.

Milyonlarca Musevi’yi, işgal ettiği Filistin’e getiren ve o toprakların gerçek sahiplerine karşı silahlandırıp katliamlarla yeni bir devlet kuran İsrail’in, bu yaptıklarını da Birleşmiş Milletler gibi uluslararası hukukun tek temsilcisi konumundaki bir örgüte kabul ettirdiğini kaydeden Özkan, “Filistin sorunu aslında Batı’da kökleri çok eskiye kadar uzanan Yahudi Sorununun çözülememesi ya da bu soruna çözüm girişimi olarak ortaya çıkmış bir mesele” şeklinde konuşuyor.
Yahudi sorununu kendi bildiği yollardan çözemeyen Batı emperyalizminin, Yahudi kodamanlarının iknası ve Siyonist liderlerin kışkırtmalarıyla bu çözüme razı olduğunu ifade eden Özkan şöyle konuştu: “Batılı ülkelerin ilk başlarda Ortadoğu’da planlı bir İsrail devleti için hummalı bir faaliyet içerisinde olduğunu düşünmüyorum. Ancak daha sonraki gelişmeler, İsrail’in Batılı emperyalizm için kullanılmaya çok müsait bir yapı olduğu olgusunu ortaya koydu ve bu husus da Batılıları İsrail olgusunu kendilerine yararlı olacak şekilde kullanmaya sevk etti.”
1948 yılına gelindiğinde bile Amerika ve İngiltere içinde hala İsrail devletinin kuruluşunu tasvip etmeyen ve bu sorun nedeniyle Araplarla aralarının bozulacağını düşünen üst düzey onlarca yetkilinin olduğunu söyleyen Özkan, “Noam Chomsky ve Hana Arendt gibi düşünürler, ABD’nin İsrail’in ilk kuruluş yıllarında Siyonistlere destek vermek bir yana, SSCB’ye karşı Almanya gibi bir müttefiki küstürmemek için Nazi soykırımının gündeme getirilmediğini söyler. Hatta bizzat Yahudi işadamlarının bunu engellediğini yazar. İsrail’in ABD’nin gözüne girmesi ve Ortadoğu’daki ezeli müttefiki haline gelmesi, 1967 savaşında ortaya koyduğu performansla ilgilidir. Norman Finkelstein Soykırım Endüstrisi adlı kitabında bunu açık açık yazmaktadır” diyor. “Batılı güçler, İsrail’in bu noktaya geleceğin tahmin etselerdi daha güçlü bir şekilde desteklerlerdi” diyen Özkan, belki de İsrail’in kurulması ve şu an yapmakta olduklarını yapıyor olmasının, Batı emperyalizminin de sonunu getireceğini düşünüyor. Müslüman halkların ve ezilenlerden yana olan ülkelerin tepkisini her geçen gün daha fazla üzerine çekmekte olan ABD’nin de çığ gibi büyüyen bu tepkinin altında kalabileceğine dikkat çeken Özkan, Siyonist ve işgalci İsrail’in olmadığı bir dünyada neler yaşanacağını da şöyle özetliyor:

İsrail olmasaydı şunlar olmazdı:

*Ortadoğu’da bir tarafta İsrailliler diğer tarafta ise Ürdün, Mısırlı ve Suriye’den oluşan Arap orduları arasında meydana gelen üç büyük savaş yaşanmaz, binlerce insan ölmezdi.

*6 milyon Filistinli mülteci konumuna düşmezdi.

*İnsan hakları ihlalleri yaşanmaz, İsrail diktatörlere ve işbirlikçi rejimlere ilham kaynağı olmazdı.

*İsrail’e komşu ülkeler, Siyonistlerle silahlanma yarışına girip kaynaklarını tüketmezdi.

*CIA bu topraklarda fink atamayacaktı.

*Petrol geliri bölge ülkelerinin kalkınması için kullanılacaktı.

*Lübnan’da iç savaş yaşanmayacak, Irak’ta ABD işgali olmayacaktı.

*Suudi Arabistan’daki patlamalar yaşanmayacaktı.

*İsrail’in kurulmamış olması durumunda, insanlar enerji ve düşüncelerini daha verimli alanlara kanalize edecek ve Ortadoğu halkları belki de daha müreffeh bir hayat yaşayacaktı.

*Petrol geliri bölge ülkelerinin kalkınması için kullanılacak ve diktatör ülkeler kendilerine varlık alanı bulayacaklardı.

*Ortadoğu’daki bazı diktatörlükler, halklarını İsrail tehdidini göstererek kendi oligarşik ve otokratik yönetimlerine meşruiyet sağlamayacaklardı. Bir başka deyişle ölümü gösterip sıtmaya razı etmeyeceklerdi.

*Her şeyden önemlisi belki de dünya halkları ABD’ye karşı bu kadar kin ve nefret beslemeyecekti.

*Kısaca İsrail olmasa biz çok daha iyi bir dünyada yaşayacaktık.

Milli Gazete

Külyutmaz Laikçiler

[23 Nisan 2008 tarihli Star gazetesinde yayınlandı]

Yazı yazmanın hoş getirilerinden biri okur yorumları. Bu yorumlar hem yazdıklarınızın nasıl karşılandığını gösteriyor, hem de ülkenin “zihinsel haritası”na dair ipuçları veriyor. Benim bu ipuçlarından çıkardığım sonuç şu: Ülkemizde analitik düşünen, dolayısıyla argümanları anlayan, nüansları gören pek çok insan var. Ancak sadece “ezber” tekrar eden, düşünmek yerine slogan atanlar da var. Hem de mebzul miktarda.